Boek: Logicomix

Betrand Russell zei over zichzelf dat alleen zijn verlangen om meer wiskunde te leren hem tijdens zijn puberteit van zelfmoord af had gehouden, en won later de Nobelprijs voor de literatuur. Daarnaast trouwde hij vier keer, werd een half jaar opgesloten wegens pacifisme (tijdens de Eerste Wereldoorlog), en schreef een serie boeken die dezelfde titel meekregen als het belangrijkste boek in de natuurwetenschappen ooit, “Principia Mathematica”.

Met andere woorden, een interessant figuur.

Je moet wel nogal vol van je werk zijn als je het vernoemt naar Newton’s eenmansrevolutie. Dat was Russell dan ook, en daarover, veel meer dan over de inhoud van dat werk, gaat Logicomix (de website is heel mooi). Met Russell als verteller worden we door het einde van de 19e en eerste helft van de 20e eeuw gesleept, onderwijl een groep mensen volgend die maar één doel hebben: de wiskunde bevrijden van het drijfzand van “dit is zo omdat we het hebben afgesproken”-axioma’s waar het tot dan toe op gebouwd was.

In stripvorm, ja.

Logicomix wordt gepresenteerd als “Graphic Novel”, maar dat kan verwarrend werken als je bij die term in de eerste plaats een vernieuwende tekenstijl voor je ziet. Het heeft een klassieke Franse stijl die zelden buiten de vakjes loopt (denk Kuifje) en duidelijk ondergeschikt is aan het verhaal. En dat is heel prettig, want het verhaal is al ingewikkeld genoeg, met al die huwelijken en oorlogen en ruziënde logici.

Het blijft moeilijk te begrijpen waarom Russell zo ontzettend veel moeite stopt in een reeks boeken die hij niet afmaakt, en waarvan hij zelf zegt dat ze onleesbaar zijn. Hij werd ook keer op keer teleurgesteld in zijn collega’s: het grote voorbeeld blijkt een antisemiet, de geniale leerling verwerpt diens eigen, en daardoor ook Russell’s, grote werk, en zo goed als allemaal worden ze gek. Hoe hou je het vol?

Omdat er altijd nog iets te ontdekken bleef. En dat is het mooiste wat er is.

Dit is een van die boeken die ik mensen opdring. En waarvoor ze specifiek langskomen om het te lezen. Het gaat over menselijke passie en heeft een overzicht van termen achterin waar knalharde wiskunde duidelijk wordt uitgelegd – kom er maar eens om! Als je dit jaar maar één strip leest, laat het dan deze zijn.

4 thoughts on “Boek: Logicomix”

  1. Ik zal het op m’n to-read lijst zetten. En als cadeau voor mezelf kopen. Dank voor de aanrading :)

  2. Volgens mij zwerven er minstens twee exemplaren rond in je sociale omgeving, en ben je bij allebei welkom om te komen lezen ;)

    Ben eigenlijk wel benieuwd wat jij ervan vindt – ze slaan nogal veel over, waar ik bij natuurkunde enorm last van zou hebben, maar bij wiskunde natuurlijk niet omdat ik niet weet wat.

  3. Ik ben nu ‘There’s something about Gödel’ aan het lezen en kijk echt uit naar de meer filosofische hoofdstukken van het boek (jij bent daar trouwens m’n inspiratie in, met al je leuke gepraat over wetenschapsfilosofie!). Ik weet niet of ik het echt technische spul aankan, maar dat zie ik nog wel.

    Wat ik inmiddels van TSAG heb geleerd is dat de ‘discussie’ (for want of a better word) over een stuk wiskunde gaat waar ik zeer weinig van weet. Proof theory, metamathematics – ergens snap ik het wel, maar dat is meer intuïtief dan wiskundig. Hopelijk na dit boek weet ik meer en kan ik je wat zeggen over Logicomix (als ik dat dan ook uit heb!).

    En zo niet heb ik hier nog een boek over Gödels theorem, hehe :)

  4. Heh :) Mutuele inspiratie, dan, zag gister “I am a strange loop” in een boekhandel liggen en toen moest ik niet aan Gödel denken, meer aan Groningse linguisten.

Leave a Reply to lisa Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.