Ely: zaterdag

Vandaag hebben we, u raadt het niet, gerepeteerd en een dienst gezongen! We hadden wel extra veel vrije tijd. Er was ‘s middags een eucharistieviering (weet niet of ze dat elke zaterdag doen of dat het vanwege Transfiguratie was) en daarna een huwelijk. De bruid was de dochter van de vice-plebaan, een positie die ik als lid van een kerk met celibataire priesters natuurlijk niet op waarde kan schatten.

Toen de canon in D werd ingezet vluchtten we maar weer de song school in.

Onze repetitie-met-orgel-in-de-koorbanken was tijdens het foto’s maken en er zweefden nog aardig wat bruiloftsgasten rond. Dat was wel grappig, in toog tot op de grond tussen de dames in jurkjes met hoedjes en heren in rokkostuum. Je kunt veel zeggen over het modegevoel van Britten, maar ze kunnen in een rokkostuum uitstralen dat ze dat normaal als pyjama dragen, dat heb ik nog geen Nederlander zien doen.

Natasha en ik maakten van de pauzes gebruik om nog wat te winkelen. Ik heb vijf paar sokken aan mijn collectie ironische voetmode kunnen toevoegen. Tot nu toe waren de blauwe glitter luipaardprintsokken het hoogtepunt, maar die zijn echt links en rechts ingehaald. Ik kan ze niet alle vijf paar recht doen in dezelfde blogpost want dan zou het internet imploderen van de glorie, daarom beperk ik me tot het hoogtepunt: lichtblauwe sokken met regenbogen EN glitters EN pailletjes EN onzichtbare lila eenhoorns. Ik kan niet wachten tot we weer eens een lezing over Noach krijgen.

Helaas bleek na dit geweldige moment dat het tijd werd voor het populaire gezelschapsspel “raadt wat Anna heeft gegeten waar ze allergisch voor is”. Ik schroefde mijn verwachtingen voor Evensong omlaag naar niet heel erg vies doen over de alten heen.

Gelukkig helpt zingen enorm tegen misselijkheid, omdat je afgeleid bent en je adem moet reguleren (voor de wagenzieken onder u: zet een muziekje op en kweel mede). Er gebeurden dan ook geen ongelukken, nou ja, op een impromptu sopraancanon in het Magnificat na. En sommigen van ons waren zo overkomen door de Geest dat ze wat extra harmonieën toevoegden in de psalm. Maar al met al kunnen we niet ontevreden zijn: onze dirigent had ons op het hart gedrukt dat het voor ons het eind van de week is, maar voor het goede kerkvolk is het gewoon hun viering en we hebben ze naar ons beste kunnen te bedienen. Ik ben best trots op mijn koorgenoten dat ze ondanks de vermoeidheid er weer vol stonden. (Ceterum censeo dat de anthem van vandaag suf is, maar je kunt niet elke dag Purcell zingen. Of zo.)

Na de Evensong verspreidden we ons weer naar de verschillende eetgelegenheden. Ik genoot van noedels-zonder-saus, bleekselderij met hummus en rijstwafels (niet zo jaloers doen).

Vandaag maar vroeg naar bed, want morgen moeten we nog even aan de mensen die alleen op zondag naar de kerk gaan laten horen dat hun organist niet zomaar iedereen de koorbanken in laat klauteren.

Saturday 6 August (Transfiguration):
Office hymn 323
Preces: Rose
Psalm 72
Canticles: William S. Lloyd Webber in E minor
Anthem: Christ whose glory fills the sky – Harold Darke
Closing hymn: It’s good, Lord, to be here (with descant)

UPDATE
Mijn sokken vallen in het niet bij die van Natasha, want die hebben staarten. En tenor Henk meldt dat de eucharistie van vandaag inderdaad was omdat het een feestdag was. Om even deze belangrijke nieuwsfeiten niet onvermeld te laten ;)

4 thoughts on “Ely: zaterdag”

  1. William S. Lloyd Webber. Familie van Andrew? En was de closing hymn een jok, of waren de allergische reacties nou ook weer niet zo’n erge domper op de feestvreugde?

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.