Ik ben bizar lang, dat kan ik iedere vrouw aanraden. Vooral op kledinggebied is het een zegen. Ik pas namelijk bijna niks. Dat betekent dat ik, als ik naar een feestje ga, alle combinaties van mijn feestelijke kleren kan proberen, en dan ben ik in 14 minuten klaar (de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik een bepaald model broek in twee kleuren heb en er doorgaans maar eentje aantrek bij het passen. Dat scheelt een factor 2).
Niet zoveel spullen hebben is handig. Zie ook: pannen uit hun stapel proberen te worstelen, ontcijferen welk dekseltje bij welk voorraaddoosje hoort, de tandenstokers vinden, verhuizen.
Je bent niet wat je hebt. Dat ik nou dat geweldige borduurpakket heb gekocht betekent niet dat ik ineens tijd ga hebben om te borduren. Een rij filosofieboeken maakt me geen filosoof, en ik ga echt niet vaker schoonmaken als de microvezeldoekjes matchen met de theedoeken. Gelukkig word ik (hoop ik) ook niet automatisch een kakkineuze zeiler die niks kan omdat ik nou eenmaal veel te dure kakkineuze zeillaarzen heb (ik ben een niet-kakkineuze zeiler die niks kan, dank u vriendelijk).
Tijd moet je maken, boeken lezen, aanrechten poetsen en de laarzen kopen die goed zitten en waar je warme voeten in houdt.
Dus een van mijn goede voornemens is: alleen nog dingen erin waar ik echt, echt, echt iets mee ga doen. En de rest er uit. Joechei.