Als je dan toch samenwoont en allemaal echt werk hebt en zo is de volgende stap natuurlijk Burgerlijke Feestdagen, en wat is er burgerlijker dan met twee stellen in een huisje?
Okee, een huisje met een mast van 15 meter er op, maar toch.
We gingen vijf dagen aaneengesloten doch verdeeld over twee jaar de woeste baren op (nou ja, het IJsselmeer en het Markermeer), vanuit Lelystad. Daarvan hadden we drie dagen glorieus zeilweer en twee dagen storm, die we doorbrachten op in vastgeknoopt aan Marken.
Hulde aan de Markense jeugd, overigens, die zich vuurwerktechnisch meer dan keurig gedroeg.
Dingen die we volgend jaar zeker weer zo gaan doen:
- Het gezelschap. Vier woest knappe, intelligente en zeer bescheiden mensen. Als je vijf dagen op armlengte doorbrengt, inclusief een paar middelmatig stressvolle situaties, en de dag erna alweer gaat mailen over de volgende keer, dan weet je dat het wel goed zit.
- Het eten. Elke ochtend versgeperst sinaasappelsap en afbakbroodjes, elke middag soep (meestal zelfgemaakt), en nooit witte pasta met rode saus. Goed eten is belangrijk om warm en niet-misselijk te blijven en bovendien, als je uitgebreid kookt (en veel afwas produceert, kuch) heb je iets te doen voor een deel van de 16 uur dat je in het donker aan wal ligt.
- De startlokatie. Lelystad ligt tussen het IJsselmeer en het Markermeer (wist je van het bestaan van het Markermeer, lieve lezer? Het beslaat 700 vierkante kilometer) dus je kunt eigenlijk overal zo naartoe. De Waddenzee is op zich binnen bereik, maar bij ruwer weer kun je ook op de meren blijven. En je hebt niet, zoals in Harlingen, dat je na het aanleggen en opruimen nog twee uur en drie kwartier met al je zooi in de trein zit.
- De boot. Mensen, wat een boot! Een Winner 10.10, Hollandsche glorie, gaat als de brandweer. Nieuw kost ‘ie een ton. De helft van het gezelschap kon rechtop staan in de kajuit, de andere helft languit liggen in de achterhut, en al waren er een paar details die we anders zouden hebben ingericht, in grote lijnen is gewoon Alles Goed aan dat ding.
Dingen die we volgend jaar anders gaan doen:
- Ik ben van plan niet meer op dag 1 mijn hand in het blok van de grootschoot te steken, waarna de Annalijke rechterduim voor de rest van de tocht buiten mededinging aanwezig was (en ik dus niet meer aan touwtjes kon trekken, toch een beetje de core business op een zeilboot).
- Meer chocolademelk.
- Kant-en-klare wasdoekjes mee. Vreemd genoeg zijn de havenfaciliteiten vaak niet open als er maar twee boten zo gek zijn om uit te varen.
- Houd de kaartdieptes in de gaten! De waterstand in de winter is laag (dit om beter de hoge waterstanden uit het achterland door te kunnen pompen). Daardoor konden we niet naar Monnickendam.
- De boodschappenlijst. Verzoek van de heren boodschappers om het voortaan niet meer per maaltijd maar per ingredient te sorteren. Pfff, ze hoefden maar vijftien lijstjes af, maar vooruit.
Met Pasen gaan we in reprise, nu al zin in :)