Leesvoer (9)

Zoals een deel van u wel weet, lieve flatscreenkindertjes, ben ik niet zo van de veehouderij (ik heb overigens nog eens een geniale streekroman gelezen waarin werd bevestigd dat boeren (veehouders) en landbouwers (plantjeskwekers) niet samen kunnen/mogen, wat ik als kleindochter van een landbouwer dan maar respecteer), maar ik ben niet zo naïef of hoopvol dat ik denk dat ik u allen tot het herbivorisme kan bekeren. In de tussentijd dan maar zijn er heel erg leuke intelligente heiligehuisjesomschoppende boeren die mij echt het idee geven dat het allemaal wel eens goed zou kunnen komen.


Het frame waar sommige mensen ons in deze bijna-15-maart-tijden in willen duwen is dat de ‘linkse elite’ zoveel geregeld heeft. Linksgekkie die ik er ben valt het resultaat van al die jaren linkse macht me nogal tegen eigenlijk. En waarom is dat? Omdat al mijn hele volwassen leven rechts de dienst uitmaakt. (Laten we dat eens fixen! Maar dat terzijde.)


Dit artikel is gericht op diëtisten en personal trainers, wat ik geen van beiden ben, en bovendien in een Amerikaanse context – maar ik vind het gewoon zo fascinerend: dat er een samenhang is tussen cultuur en eetgewoonten en daardoor cultuur en overgewicht, dat wisten we natuurlijk al, en als je in een huis vol chipsgrootverbruikers woont is het behoorlijk lastig om zelf gezond te eten. Maar er zijn zoveel vooroordelen over ‘etnisch’ eten (ik herkende ze bij mezelf).

Het is jammer dat de voorbeelden die ze noemt nou net over reuzel en eieren gaan, maar ik vond het heel inzichtelijk dat in het pre-fabrieksvoedseltijdperk tortillas bijvoorbeeld veel vullender waren (en dus makkelijker om minder van te eten). De website die dit artikel publiceerde, Girls Gone Strong, heeft overigens heel veel interessante artikelen.


Eén van mijn supertalenten is misselijk worden. Ik kan misselijk worden in treinen en auto’s, op boten, en soms zelfs als ik bij iemand achterop de fiets zit. (En eens in de zoveel tijd gewoon uit het niets.) Ik had altijd al gehoord dat het komt doordat je brein van verschillende zintuigen, zeg je ogen en je evenwichtsorgaan, verschillende input krijgt – daarom helpt het vaak om naar buiten of naar de horizon te kijken. Maar ik had me nooit verder afgevraagd: waarom is misselijkheid de reactie van mijn brein op vreemde combinaties van input? Waarom niet bijvoorbeeld hoofdpijn? Nou daar hebben mensen een theorietje over, en die klinkt heel plausibel.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.