Wereldveganistendag
Gisteren is de zeven miljardste wereldbewoner geboren, en vandaag vieren we Wereldveganismedag. Daar moest ik aan denken toen ik een recensie over het restaurant van de Ikea wilde gaan schrijven.
Hoe groot is de kans dat er bij baby Zeven Miljard een Billy in de woonkamer staat? Ze is geboren op de Filippijnen en daar is Ikea geloof ik nog niet doorgedrongen. Maar met een beetje geluk stuwt haar land tijdens haar leven genoeg op in de vaart der volkeren dat ook daar iedereen een identiek houtpulp-interieur kan hebben.
Meneer Omnivoor en ik hadden vorige week een aanval van burgerlijkheid en bestormden daarom de Ikea, te beginnen met het restaurant. Ik had van tevoren op de website gekeken en wist dus wat me ongeveer te wachten stond (soep met frietjes). Maar! Je kon ook een bakje gemengde groenten “bij”bestellen, o glorie, dus uiteindelijk had ik een bakje groenten, VEEL frietjes, en een bakje zeer gedeprimeerde uitgedroogde salade. Meneer Omnivoor had Zweedse balletjes met satesaus, iets aardappeligs met room, frietjes, groenten, en een sinaasappeltoetje.
(Ik vroeg nog wat het verschil is tussen Zweedse gehaktballetjes, waar veel mensen erg enthousiast over doen, en “gewone”. Schijnbaar is het dat Zweedse weeïg zoet en vies zijn. Volgens mij heeft Meneer Omnivoor niet helemaal de goede instelling voor de eten-bij-Ikea-experience.)
Om een lang verhaal kort te maken, de patat was droog en koud, de groenten hadden een zeer interessante kleur (ik probeerde te raden wat het was – bestaat er een knalgele vorm van pastinaak?) en dropen van de boter. Dat is een beetje jammer natuurlijk.
Kort gezegd: wat er voor veganisten bij Ikea te halen valt is een kleintje aardbei-banaansmoothie en een zwaar overprijsde fruitsaladebar.
Ik had denk ik ook niet de goede instelling.
We zijn ondertussen met ongeveer zeven miljard, en dat biedt kansen en uitdagingen. Massaproductie is echt niet alleen slecht. Met een globaal productie- en distributienetwerk kun je zorgen dat de natuurlijke bronnen van onze planeet zo efficient mogelijk gebruikt worden, en waar nodig beschermd. Denk bijvoorbeeld aan woestijnvorming door boomkap – als de mensen daar op een andere manier een betaalbare boterham kunnen verdienen, en de grondstoffen die ze nodig hebben van ergens anders worden aangevoerd, heeft de hele planeet er baat bij. Meubels in platte pakketten kunnen daar een onderdeel van vormen.
Er zit alleen ook een gevaar in massaproductie, en dat is dat het rendabel is om als producent je systeem in te stellen op de grootste gemene deler. Meneer Omnivoor wilde graag iets vreemds aardappeligs bij zijn balletjes, maar volgens Het Menu hoorden er ook frietjes bij. Die kwamen er dus bij, en gingen de prullenbak in want zelfs met twee obsessieve bordleegeters waren de porties niet te overwinnen.
En ondanks dat een maaltijd zonder dierlijke producten in principe makkelijker te produceren (minder bederfelijke waar), goedkoper en beter voor het milieu is, is het gewoon niet te krijgen.
Het zal mijn perspectief zijn, maar ik vind dat raar.
Op dit moment gebruiken we 2,2x de hoeveelheid grondstoffen die de aarde op lange termijn kan leveren. Dan kun je roepen dat iedereen maar veganist moet worden, maar dat werkt niet, dus dat is onzinnig. Maar zorgen dat ze altijd de keus hebben om het wel te doen, is dat zo onmogelijk?