Ik heb heel erg geluk met mezelf, want veel wereldverbeterende dingen vind ik leuk om te doen. Sterker nog, ik zou me rot voelen als ik het niet deed. Zo krijg ik gratis een mooie ‘gutmensch’-stempel op m’n voorhoofd terwijl ik gewoon vrolijk aan het rondhobbyen ben.
Dat stempel is dus geen hol waard.
Als iemand die dol is op vlees uit principe veganist wordt, kijk, dat is een prestatie. Ik heb twee jaar geleden voor het laatst geprobeerd een biologische worst te kopen (voor een ander) en dat lukte me niet omdat ik er te verdrietig van werd. Bikkelen hoor, dat veganisme. Niet veganist zijn, dat is pas moeilijk.
Mensen die dol zijn op mode en in een sociale context zitten waar hippe kleding belangrijk is, die uit duurzaamheidsoverwegingen overgaan op een minimalistische collectie, dat is knap. Ik ben IT’er, niemand kan het wat schelen wat ik aanheb. En ik kan door mijn lengte maar bij iets van 3 winkels in Nederland kleren kopen (die ook nog eens grotendeels stom zijn, maar de niet-stomme dingen zijn doorgaans van hoge kwaliteit en gaan lang mee). Overconsumeren, ik zou niet weten hoe.
Mensen met een drukke baan en kinderen die alsnog de tijd nemen om mee te helpen op school, of bij een vereniging, of de kerk, daar heb ik diep respect voor. Ik wil gewoon op het water zijn en weet dat ik veel leer van zelf lesgeven, dus ben ik instructeur voor de nieuwe instroom op de roeiclub. Vrijwilligerswerk, gelukkig mag ik het.
Al die dingen doe ik voor mezelf. En ik ben niet zo gedisciplineerd, dus reken maar dat ik het niet zou doen als ik het niet leuk vond.
Met andere woorden, ik ben geen goed mens. En daarom heb ik ook geen moreel oordeel over mensen die niets doen wat voor de buitenwacht onder wereldverbeterend valt. Ik ben namelijk geen haar anders.
Of toch wel:
Ik zal altijd, altijd, de wc-rol vervangen als ik ‘m opmaak. En als hij bijna op is maar niet helemaal zet ik de nieuwe rol klaar. Ook al heb ik er geen zin in. Ook al is het midden in de nacht en moet ik de trap af op m’n blote voeten en is het koud en hoor ik iets engs in de woonkamer.
Als je aan mij terugdenkt, denk dan aan de wc-rol, en je zult je me beter herinneren dan ik ben.
Mooi verhaal. (Men noemt het een onschuldig “dwangetje”.)