Week 5? Week 6? Ik kwam in dienst toen het virus al regeerde en mijn proeftijd is bijna voorbij. We leven nog steeds in de corona-werkelijkheid.
Ik kreeg een kaartje in de bus (hoi, R!) van iemand die zich zorgen maakte omdat er geen nieuwe blogposts kwamen. Dat er geen nieuwe blogposts kwamen had een direct aanwijsbare reden, namelijk dat week 4 begon met het eerste (en voorlopig gelukkig het enige) corona-slachtoffer in mijn redelijk directe omgeving, en ik wist niet hoe ik daar over moest schrijven. Ik was er heel erg door van slag, maar natuurlijk niet alleen door wie de persoon zelf was maar ook om de manier waarop en dat we ook zo weinig voor zijn vrouw konden doen.
Nu lijkt de rust weer te zijn weergekeerd. Alle vrienden en kennissen met het virus zijn weer aan het opkrabbelen en de meeste singles hebben een isolatierelatie weten te regelen, dus maak ik me ook minder zorgen dat zij compleet vereenzamen. Een vriendin kwam zelfs een boek terugbrengen met de nieuwe liefde op sleeptouw, die gelijk werd goedgekeurd want a) hun namen komen voor 80% overeen en b) hij houdt van databases. Huwelijksmateriaal dus zou ik zeggen, en dat mag toch pas na de lockdown weer dus dat regelt zichzelf, qua geen overhaaste beslissingen.
Ik blijf het wel raar vinden, de lange rij voor de supermarkt waar je wacht tot je je karretje kunt ontsmetten. En misschien moet ik nu mijn proeftijd over is eindelijk eens mijn identificatie op gaan halen? Ik heb van vijf collega’s de slaapkamer gezien. De collega’s zelf heb ik nog niet ontmoet.
Ondertussen veranderen sommige dingen ook niet: ik heb bijvoorbeeld nieuwebaansyndroom, wat ik bij sommige projecten bij eerdere werkgevers ook had. Nieuwebaansyndroom betekent dat ik dingen ZO leuk vind dat ik het liefst tot twaalf uur ‘s nachts doorwerk en dan in m’n bed nog mentaal verder pingpong. Het vliegwiel moest hier even starten, maar ik begin steeds beter Python te leren en het ook steeds leuker te vinden en nu wil ik alleen maar meer, meer, meer. Verder heb ik ook m’n eerste bijdrage aan een open source-pakket gedaan in Python en dat was zo leuk en leerzaam dat ik dat ook meer wil gaan doen. Maar ja, ik heb ook nog een studie…
Zo kabbelen we voort!
Ik hoop stiekem toch wel dat er een vaccin komt.
Ja heel herkenbaar dat je niet meer weet welke week het is. Ik heb dat zelfs met dagen. Hopelijk weet jij nog wel welke dag je vrije dag ofwel studiedag is. Dat was gister en toen heb je dit blog geschreven dus ik denk het wel.
Wat fijn dat je je nieuwe werk zo leuk vindt. Leuk voor jou en je werkgever. Misschien kan je deze taal ook nog eens in je studieprogramma gebruiken, dan wordt al die extra tijd die je eraan besteed nog eens beloond.
Gaan we weer eens skypen?