Intens ontspannen

Meestal luister ik YouTube door een laag adblockers, maar nu even niet – iemand vroeg een link naar een liedje en op mijn telefoon-app krijg ik de ongefilterde ervaring.

“Herstel van burn-out!” zong de app me toe. “Heel trauma’s! Kom intens ontspannen!”

Daar zit hem precies het misverstand en het probleem van long covid.

Het duurde voor mij even om te internaliseren dat long covid op zichzelf een ziekte is. Er is immers geen actief virus meer. Ik heb (meestal) geen koorts en ik ga ook niet ineens dood als we geen actie ondernemen. Maar ik ben wel stuk. Ik ben een zenuwlijer.

Ik zat op een bankje, om bij te komen van een brute helletocht van een meter of driehonderd. Naast me stond een vlaggenmast. Ding, ding, ding, ding, ging de stalen ring onderaan de vlag tegen de stalen mast. Bonk, bonk, bonk, bonk, ging mijn hart. Ik ben een zenuwlijer: mijn zenuwstelsel kan niet uit zichzelf in de herstelstand komen. Dat moet ik voor hem doen, door mentaal te duwen. Zachtjes. Hard duwen werkt niet. Het is als zo’n puzzeldoolhof waar je een kogeltje in een gaatje moet laten vallen. En elke ding, ding, ding tikt de kogeltjes weer uit het doolhof waardoor ik opnieuw moet beginnen. Ik moest dus naar een ander bankje, voordat ik niet meer kon lopen omdat ik te moe was van het zitten.

Mijn sporthorloge gaf me een badge voor het verbranden van zoveel calorieën zo vroeg in de ochtend, maar raadde me wel aan wat meer stress te vermijden.

“Intens ontspannen”, wat het filmpje wil, werkt niet. Intens is geen optie. Hard werken is geen optie. Meer doen is geen optie. Dat is een ingewikkelde situatie voor iemand die heel graag lijstjes afvinkt.