Boekverslagen

Ik ben (een beetje) op vakantie en lees daardoor (een paar) boeken. Wat nog op de plank lag is een cassette met jeugdklassiekers. Ik kende ze allemaal al wel maar had ze nog niet allemaal echt gelezen, en het is echt best leuk om dat eens te doen (behalve Little Women, wat is dat een rotboek zeg).

Enfin, voor u samengevat. Hoewel u ze natuurlijk al kent.

Boeksamenvatting: “Little Women”

Alles komt goed als je maar samenwerkt, je sekse-stereotiep gedraagt en naar je moeder luistert. Tenzij je heel aardig bent, dan ga je dood.

Boeksamenvatting: “Robin Hood”

Alles komt goed als je maar samenwerkt, je sekse-stereotiep gedraagt en naar de Maagd Maria luistert. Tenzij je heel lelijk bent (en dus slecht), dan ga je dood.

Boeksamenvatting: “The Secret Garden”

Alles komt goed als je maar samenwerkt, positief denkt en naar de moeder van Dickon luistert. Tenzij je een plot device bent, dan ga je dood.

Wordt vervolgd…

Wetenschappelijke geletterdheid: inleiding

Bent u “hoger opgeleid”? Gefeliciteerd! Dan wint u bij deze een boek. Een willekeurig boek, in het Nederlands.

Op het moment dat ik u dat boek geef weet u binnen vijf seconden wie de auteur en wat de titel is. Als ik dan vervolgens thee ga zetten of zo, en u wat tijd heeft om verder te kijken, kunt u er binnen een minuut ook achter zijn of het hier om Hoge Literatuur, science fiction, non-fictie of een bouquetroman gaat, uit welke periode het komt, en wat een paar van de hoofdlijnen van het plot (indien aanwezig) zijn.

Kort gezegd, u kunt Karel ende Elegast prima onderscheiden van Maanlicht en Hartstocht en dat vindt niemand raar. Sterker nog, als u dat niet kon zouden we u dom vinden.

Wat men zich vervolgens niet realiseert is hoeveel je eigenlijk moet weten om dat te kunnen. Niet alleen het begrip van de woorden, maar ook hoe de taal door de jaren veranderd is, wanneer iets feitelijk is en wanneer verhalend, en ook wanneer het puur het verhaal zelf is waar het om gaat of dat de auteur ook nog iets groters duidelijk probeert te maken. Allemaal geen probleem voor de hoger opgeleide.

En wat kunt u op beta-gebied, als u van de middelbare school komt? Rekenen met de wetten van Newton. Opzoeken welke zouten samen neerslaan en welke in oplossing blijven. Iets met dominante en recessieve genen, en hoe je controleert voor één variabele in een onderzoek. Daar wordt door heel veel leerlingen heel hard aan gewerkt (respect, jongens (m/v)) maar erg ver kom je er niet mee. En dat alleen nog voor de helft van de VWO’ers en een derde van de havisten (die met een natuurprofiel).

We zien elke maand de maan vol worden en weer verdwijnen, we maken ons druk om kerncentrales en 130 rijden op de snelweg, we slikken ginseng en nemen een sapkuur, en we hebben geen flauw idee hoe het werkt, wat het betekent, of het goed is of niet.

Nu lijken mensen het idee te hebben dat als je op de middelbare school gevraagd wordt om niveau X te bereiken in een verplicht “groot” vak, en niveau Y in een ander, dat X en Y dan wel van dezelfde orde zouden zijn. Dat is niet zo. Het perspectief van een Neerlandicus zal enigszins anders zijn, maar op taalgebied komen we een heel eind. Op beta-gebied zijn we kleuters.

U heeft, en dit zeg ik met de overtuiging van iemand die 11 jaar bijles heeft gegeven aan hopeloze gevallen, de capaciteit om VEEL meer te begrijpen op beta-gebied. Wat u zou moeten weten en kunnen, waarom u dat zou moeten weten en kunnen, en hoe we gaan zorgen dat de samenleving dat weet en kan, daar gaan de komende posts over.

Embedded bij de alfa’s

Uw eigenste linzenetende barokmuzieknieuwerwetsvindende salonliberaal heeft een probleem, lieve lezer. Een plaatje zegt meer dan duizend woorden (en neemt ook meer schijfruimte in, zo bevestigt de nieuwe tijd oude waarheden):

De hoeveelheid linkse hobby’s op deze tafel is niet te tellen (en dat terwijl de schrijver een nazi was). Plaatje via de iPhone van Miriam.

Nog even en ik ga ook nog van kunst en literatuur houden. Of vinden dat mijn leven meer is dan de som van de kennis die ik ondertussen opdoe. Mijn geweldige juf Nederlands draait zich om in haar graf (helaas is ze daartoe ook echt in de gelegenheid).

Ik roep altijd tegen mijn vrienden dat ze alleen (wetenschaps)filosofie moeten gaan doen als het alternatief erger is, want je houdt geen van je fijne beta-zekerheden meer over. Maar als je er stroopwafels en sparrende literatuurwetenschappers bij krijgt is het stiekem wel erg leuk.

recensie: de appel

mijn broer schreef me een briefje
anna is dat niet fijn
jouw naam staat in dit boek hier
toen was je nog heel klein

ik vond het op de zolder
daar lag het al die tijd
heel rustig maar te wachten
op de kleine meid

die meid is niet zo klein meer
maar leest nog met plezier
verhaaltjes over appels
dus geef dat boek maar hier

het is echt een erg leuk boekje
snuf existentiële angst
en natuurlijk wat moraal ook
lief en braaf zijn duurt het langst

die anthropomorfisatie
is misschien niet heel gezond
daarom praat nu elke kleuter
serieus tegen de hond

maar al in al heb ik de plaatjes
zeker met plezier herkend
en het idee blijft toch belangrijk
wees maar blij met wie je bent

Recente veroveringen

“Journeying Boy” beslaat de dagboeken van Benjamin Britten, een van mijn favoriete componisten, van de tijd dat hij naar boarding school ging tot tien jaar daarna, toen hij ongeveer zo oud was als ik nu, net zijn grote liefde had leren kennen, het begon te maken als artiest, zijn beide ouders verloor, en het ook nog eens gewoon de jaren ’30 waren. Wel genoeg materiaal, dus. Ik ben bij 1931 en kan het slechts met moeite wegleggen. Zijn productiviteit en enthousiasme zijn extreem motiverend (ik heb vandaag dan ook subiet braaf mijn toonladders gekwaakt…)

“Zijn en Tijd” is voor een leesclubje dat binnenkort begint en ik kan er, volgens plan, bijzonder weinig van volgen.

Dan zijn er nog drie CD’s. Ikzelf vond dat buitengewoon beheerst, gezien de winkel, mijn vader noemde het buitennissig, en zo zie je maar wat een scheef wereldbeeld die ouwelui van tegenwoordig hebben…

In ieder geval, tweemaal King’s: een ouwetje met Willcocks en een met Cleobury. En dan eentje van Stile Antico, zo’n koor waarvan ik zou willen dat ik erbij zat (nou ja, ik zou ook wel een jongetje bij King’s willen zijn, maar dat is toch een brug te ver qua onhaalbaarheid). Dat heb ik wel vaker trouwens.

Iemand zin om een geniaal kamerkoor op te richten? Ik kan leven met de frustratie van de-slechtste-zijn. En ook typen en muziek op volgorde leggen en thee zetten ;)