Incredible how you can

Ik postte een stripje op de groepschat: http://poorlydrawnlines.com/comic/bury-ourselves/

“Waaaaat,” tiepte een collega, “er zit een dino in mijn auto!”
“Ja en ze vindt het geweldig!” tiepte ik terug.
“Hoezo ‘ze'”, zei hij.
“Hoezo niet,” zei ik.
“Dan hebben ze toch een strikje,” zei hij.

Tja, hoe moet je dat uitleggen.

Dat in mijn wereld ik heel normaal ben, en het daarom ook heel normaal is om wezens zoals ik tegen te komen.

Dat het ook kan zonder dat er expliciet bij staat GEEN MAN, LET OP, DIT IS GEEN MAN.

Dat als je vrouwen alleen herkent aan hun strikje negentig procent pardoes onzichtbaar wordt. Poef!

Hoe moet ik uitleggen dat dat een probleem is?

Hoe vaak is mij het afgelopen jaar gevraagd of ik niet iets aan de people-kant wil gaan doen? Dat lijkt me meer iets voor jou dan technisch de diepte in? (Minstens vier keer serieus, de terloopse opmerkingen tel ik niet meer.) En dat zal er natuurlijk wel mee te maken hebben dat ik het zo leuk vind met de juniors, en vaak roep dat softwareproblemen meestal communicatieproblemen zijn. Maar dat is niet het hele verhaal. Het hele verhaal heeft voor een aanzienlijk deel te maken met hoe ik op bedrijvendagen erbij moet zeggen dat ik de softwareontwikkelaar ben met wie je kan praten, en dat die niet net even pauze heeft, nee.

Door de hele geschiedenis heen worden de vrouwen en hun werk weggepoetst, overgeslagen, met dank ontvangen en dan met een mannennaam erop gepresenteerd, en vervolgens wordt diezelfde geschiedenis gebruikt om te zeggen dat vrouwen nou eenmaal niet zo in elkaar zitten, minder willen, ‘andere kwaliteiten’ hebben. We zijn in de meerderheid, maar nog steeds is alles man tenzij anders aangegeven.

Wacht maar.

Niet meer gered door de bel

Het was weer tijd voor het jaarlijkse meterstandenritueel. Onze aanbieder is vrij hip en geeft je direct na het doorgeven een grafiekje van de ontwikkelingen in je eigen gebruik en een vergelijking met ‘gelijksoortige huishoudens’ (helaas weet ik de definitie van gelijksoortig niet exact, het zullen waarschijnlijk andere tweepersoonshuishoudens zijn). Het belangrijkste is natuurlijk hoe je het zelf doet en of daar een goede trend in zit, het gaat niet echt om wat de rest doet want het is geen wedstr- natuurlijk is het wel een wedstrijd.

Ons energieklasse C-paradijsje is nog niet nul op de meter. Helaas. We doen ook niet echt ons best om stroom te besparen. Helaas. En ik houd van lang douchen (de huisgenoot zegt daarover loyaal ‘maar andere langdouchers douchen wel langer, vermoed ik’). Toch zitten we met stroom en gas in de 10% minste verbruikers. Dat heeft twee oorzaken:

  1. We werken allebei en zitten dus vaak elders stroom en gas te verbruiken
  2. We zetten doorgaans de kachel niet aan, en alleen op hoger dan 16 graden als er bezoek komt

Soms vind ik het jammer dat ik geen geld verdien met mijn site, dan had ik deze post gepromoot met “Deze gekke truc brengt je gasverbruik met 60% omlaag!’

Mijn huisgenoot en ik zitten nu gezellig op de bank met allebei een laptop (oei, stroomverbruik) bij een temperatuur van 13,5°C en we hebben het niet koud. Nou ja, ik heb het een beetje koud, waarover zometeen meer. Dat het 13,5 graad is is geen probleem want we hebben een aantal trucjes geleerd, die ik jullie nu ga vertellen zodat ook jullie pinguïns en husky’s kunnen houden in de voorkamer* en als jullie bij ons op bezoek komen wij de kachel niet meer op de gastenstand hoeven te zetten.

EEN
Thee. Dat is trouwens voor nog veel meer dingen goed, dus daar bof je mee.

TWEE
Zorg dat je voeten niet zonder bescherming langdurig vloercontact hebben. Pantoffels hebben vaak een nogal dunne zool zodat je alsnog koude voeten hebt. Hier ten huize draagt men slippers met sokken en schaamt zich daar niet voor (de sokken zijn dan ook heel gaaf).

DRIE
Draag een lange broek/rok, een shirt + trui/vest, en kruip weg onder een fleecedekentje of draag een kamerjas. Waarom heet een kamerjas een kamerjas? Omdat het een jas is voor in de kamer. Vroegah toen er nog geen CV was was het namelijk ook gewoon koud in de kamers waar je de kachel niet aan had staan of waar geen kachel was, en dat hebben je voorouders lang genoeg overleefd om jou te produceren, want die deden een kamerjas aan. Een kruik of een voetenkruik helpt ook als je het echt koud hebt.

VIER
Ken je kamer! Wij hebben een hoek van de bank waar een koude luchtstroom loopt vanwege het ventilatierooster. Daar zit ik nu en daarom heb ik het koud. (De stoel is warmer, maar daar is weer minder daglicht – als het wat donkerder wordt en het niet meer uitmaakt verhuis ik daar heen met mijn dekentje en laptop en theekop.)

VIJF
Wennen. Als het kouder begint te worden (oktober, november) hebben we het altijd een dag of drie, vier gewoon steenkoud. Daarna wordt het veel beter.

ZES
Als je een keer extra moe bent, of een beetje ziek, of natgeregend, doe dan gewoon de kachel aan, want dan is het superlastig om je eigen temperatuur te reguleren.

Dat klinkt allemaal vreselijk als gedoe en narigheid en middeleeuwse toestanden en oncomfortabel, maar het mooie is dus dat we het niet koud hebben maar gewoon lekker. Sterker, ik vind het ondertussen zo prettig om een gekoeld hoofd te hebben (naast mijn handen het enige deel van mij dat niet heerlijk warm ingepakt zit) dat ik een extra deken over m’n dekbed heb gegooid en met het raam open slaap, ook als het -4 is.

Afgelopen vrijdag was het “warme truiendag”. Elke seconde minder hard stoken is natuurlijk mooi meegenomen, maar we gaan het niet redden met één dag per jaar. Help het klimaat een handje en doe je kachel gewoon sowieso een graadje lager. Of af en toe uit.

Het zou echt heel leuk zijn als we volgend jaar bij het invullen van de meterstanden minder verbruikt hebben dan dit jaar, maar ineens bij de slechtste 10% zitten!

*we hebben niet echt pinguïns of husky’s, maar het zou kunnen.

Geld en groen

Ik wil graag duurzaam leven. Dat vind ik belangrijk.

Helaas is ‘duurzaam’ een rotterm die ook nog eens op allerlei manieren ingevuld kan worden. Daardoor is het nog niet zo makkelijk om uit te vinden wat nou de beste manier van doen is.

(Nog los van het feit dat ik niet altijd wil optimaliseren op duurzaamheid, en daarom ‘gewone’ kleren draag in plaats van mij te wikkelen in de krant van afgelopen zaterdag.)

Soms is de ecozonnestraalquinoahippie-manier niet de duurzame manier. Neem bijvoorbeeld brood. Wij bakken ons brood zelf, van biologisch meel van de molen in de buurt. Tien geitenwollen punten, zou je denken, maar dat is niet zo. Met het elke keer voorverwarmen van onze oven verstoken we veel meer dan in een geoptimaliseerd industrieel proces nodig is voor een brood.

Wat kost meer CO2, tomaten in de zon in Italië laten groeien, inblikken en hierheen rijden, of in een verwarmde kas in Nederland laten groeien? Het gaat in elk geval minder schelen dan je misschien dacht.

Nu is daar wel het een en ander op te bedenken. Via Rechtstreex koken we behoorlijk met de seizoenen mee. Dat scheelt. De hele winter kool, dat is wel heel veel kool. Maar we komen een eind.

Los van het seizoenengedoe echter, is Rechtstreex wel zo duurzaam? Want er rijden nog steeds vrachtwagentjes rond, en vast minder efficiënt dan bij grotere bedrijven (schaalvergroting in de logistiek spaart geld want spaart peut dus spaart uitstoot). Dan kan ik beter naar de nog groenere coöperatie, want die halen het met de bakfiets. Maar ja… die zit aan de andere kant van de stad.

Dan weten jullie dat, als straks de zilte zee Leidsche Rijn bereikt: dat was omdat Anna niet een stukje verder wilde fietsen voor haar wortels.

Je kunt het ook niet winnen, eigenlijk. Maar die kool is best lekker.

Leugens, grote leugens, en referenda

Jammer dat het referendum op 6 april is en niet 1 april, want het is ondertussen wel de grap van het jaar.

En jammer dat die grap 40 miljoen euro kost. Daar kun je 4 maanden lang het koningshuis van betalen! (Of 3.607 jaar een alleenstaande ouder in de bijstand.)

Een paar hoogtepunten: de organisatoren van het referendum vertellen letterlijk, expliciet, ronduit, schaamteloos, of hoe je het ook maar wilt noemen: “Oekraïne kan ons natuurlijk niets schelen, dat moet u begrijpen.” (NRC, 31 maart.) “Natuurlijk”. Natuurlijk.

Ik ben niet snel sprakeloos.

Drie procent van de mensen in een Volkskrant-peiling is ‘goed op de hoogte’ van het verdrag waar het om draait, en volgens diezelfde peiling gaat 43% stemmen. Nou heb ik heel lang op uw kosten een beta-studie gedaan, en ik kan voor u uitrekenen dat dat betekent dat minstens 93 procent van de stemmers NIET ‘goed op de hoogte’ is.

Ik ben daar één van.

Ik heb geprobeerd om het verdrag te openen maar het is 2137 pagina’s en dat kon mijn geriatrische laptop niet aan.

En verder vind ik dat ik het niet hoef te weten. Ja, in de allergrootste lijnen. Maar niet in genoeg detail om zelf te kunnen zeggen of dit nou een goed idee is of niet. Daar heb ik namelijk mijn mensen voor.

Mijn mensen zijn goed in dit soort dingen en ze vinden meestal wat ik vind. Dat moeten ze ook wel, anders ontsla ik ze. Ze weten alles over compromissen en in-de-ideale-wereld-maar-ja-het-is-niet-de-ideale-wereld en wanneer je op je strepen moet staan. Mijn mensen hebben van ontzettend veel dingen verstand en als ze dat een keer niet hebben dan vragen ze het aan anderen die het wel hebben, handig is dat.

Hoe ik trouwens weet of ze goed bezig zijn? Er is een klein aantal dingen waar ik wél verstand van heb, en daarin zijn ze doorgaans goed bezig (ook als het niet van nature hun gebied is). Voor de rest is het extrapoleren en een beetje vertrouwen.Als je wilt dat mijn mensen ook voor jou uitzoeken of iets een goed idee is, dat kan, nu al, gratis, weeweewee punt groenlinks punt ennel.

JA MAAR DE DEMOCRATIE

Dit referendum heeft geen drol met democratie te maken. De demos heeft luid en duidelijk laten weten dat het werkelijke onderwerp ze geen fuck kan schelen. De demos verdient hier geen cratie. En dat ze het gratis krijgen, nou ja, voor 3607 bijstandsjaren, dat is een grof schandaal.

Het enige grotere schandaal zou zijn als we Oekraïne laten zakken door deze populistische poppenkast.

Liefde in tijden van heffingskorting

Ik val door de mand, lieve flatscreenvrienden. Ik word gedwongen jullie een onthulling te doen. Hopelijk is het niet te confronterend.

Hier ter blogge (en in het echte leven) refereer ik regelmatig aan een zeker persoon als ‘mijn fiscaal partner’. Dat is feitelijk correct. Daarnaast wekt het bij sommigen een bepaald beeld op wat ik graag aanmoedig (dat wij een onromantisch, cerebraal, kil, onaangenaam en buitengewoon burgerlijk stel zijn) want gevoelens en zo, daar houd ik niet zo van.

Maar, lieve lezer, ik geef het toe, ik deel mijn leven niet alleen met meneer W. vanwege zijn aantrekkelijke algemene heffingskorting. Dat mijn hart sneller gaat kloppen komt niet slechts door zijn heerlijke overdraagbare belastingvrije ruimte in box 3. Er speelt hier meer. Ter illustratie zal ik even de SGP erbij halen.

De heer Dijkgraaf (die ik overigens best hoog heb zitten qua politicus, laat dat duidelijk zijn) vergelijkt hier verschillende inkomensscenario’s voor een stel met kinderen onder de twaalf jaar (daardoor krijgen ze de ‘IACK’, onderste regel van de opsomming). Wat hier te zien is, is dat twee mensen die elk de helft van een bedrag X verdienen minder (soms zelfs veel minder) belasting betalen dan als één persoon geen inkomen heeft en de ander het hele bedrag X betaald krijgt.

Nu is de heer Dijkgraaf hoogleraar ’empirische economie van de publieke sector’ dus hij weet zelf ook wel waarom dit zo is. Voor wie dat niet weet legt de staatssecretaris het nog even uit. Bottom line: WE ARE ALL INDIVIDUALS. De overheid behandelt ons wat dit betreft niet anders als we getrouwd zijn. (En dat moeten we ook niet willen, want daarom zijn we niet getrouwd. Hopelijk.)

JA MAAR roepen de christelijke partij en de SGP en het CDA, het gaat hier ook om mensen die heus wel willen werken maar niet kunnen want werkloos of ziek of mantelzorger.

Goed nieuws, werklozen, zieken en mantelzorgers! De overheid zorgt voor jullie! Het enige wat je hoeft te doen is… iemand met een inkomen versieren. Mocht je geen leuke werkende m/v kunnen vinden, tsja, helaas hebben we de WW verkort, het eigen risico verhoogd en de thuiszorg laten verdwijnen dus verder zijn jullie genaaid, maar hee, we hebben ons best gedaan voor dat deel van jullie dat tenminste gewoon netjes getrouwd was!

O en nog een keer voor de duidelijkheid, die trouwbonus geldt natuurlijk alleen als er iemand werkt.  Als je AOW of bijstand krijgt gaan we er vanuit dat je juist minder nodig hebt met z’n tweeën. Vraag niet naar de logica, daar krijgen wij hoofdpijn van.

Ik ben dit jaar kostwinnaar hier in huize Epische Achternaam. Dat hebben we zo afgesproken omdat we dachten dat wij als team een stuk blijer zouden zijn als mijn fiscaal partner iets anders ging doen met zijn carrière. Daar wil ik best voor lappen. Als ik voor die keuze extra belastingkorting zou krijgen komt het erop neer dat de vrijgezellen in Nederland meebetalen aan W’s opleiding. Nou doet hij toevallig iets heel wereld- en economieverbeterends dus het is best een goede investering van de vrijgezellen, maar om het ze nou zomaar op te leggen, dat lijkt me nou ook weer niet helemaal eerlijk (mail me voor ons rekeningnummer).

Als twee mensen besluiten voortaan samen boodschappen te doen en/of kinderen op te voeden en/of elkaars kots op te ruimen in geval van buikgriep, dan is dat heel prachtig. Ben ik blij om. Vind ik leuk. Zeker doen. Aanrader, ook, zou ik zeggen. Als één van hen niet kan werken, om welke interne of externe reden dan ook, dan moet die steun krijgen van de samenleving – onafhankelijk van of hij of zij alleenstaand is of getrouwd met een miljonair, want wij bekommeren ons om onze unieke landgenoot zelf, niet om hem als half stel, dat moet hij zelf maar uitzoeken.

Als één van hen niet wil werken, dan zou er ook hetzelfde moeten gebeuren onafhankelijk van of hij of zij alleenstaand is of getrouwd met een miljonair: niets. Want elke euro belasting die iemand terugkrijgt omdat haar partner niet werkt is er één die door iemand anders moet worden betaald. Iemand die er voor gekozen heeft om wél te werken. En dat is toch wel heel raar.

Update: ik heb analoog aan de heer Dijkgraaf een rekenvoorbeeldje gemaakt. Niet analoog heb ik ook vrijgezel Nederland meegenomen.