Vies, saai, moeilijk en duur

Ik geef om onduidelijke redenen bijles Engels aan een jongedame uit groep 8. Die moest voorzetsels en “dingen in en rond de keuken” leren. Dus vroeg ik haar “How do you make soup?” en antwoordde zij “I take the soup out of the bag. I put the soup in the bowl. I put the bowl in the mi-cro-wave.”

Tsja. Haar ouders leven niet van een parttime lerarensalaris.

Soep maken wij natuurlijk zelf, lieve flatscreenkindertjes. Wel zijn we vet hip en hebben wij een staafmixer. Dat is in dit geval relevant (blender of keukenmachine mag ook).

Tomatenroomsoep
Voor- of lunchgerechtje, 2 grote kommen

800 ml gepelde tomaten op sap (2x gewoon of 1 groot blik)
1 kleine ui, 2 bosuitjes of 1/2 dunne prei, fijngehakt
1 teentje knoflook, fijngehakt
Zout, peper en kruiden (bv italiaanse kruiden/paprikapoeder/komijn)
60ml olijfolie (wat zo veel? ja zo veel!)
1 oude boterham, in stukjes gescheurd (niet-oud mag ook)

Verwarm een scheutje van de olie en bak de ui-achtige en knoflook glazig. Als je kruiden hebt die beter worden van bakken, voeg die dan ook toe. Doe de stukjes brood erbij en roer alles even om.

Leeg de blikjes tomaten in de pan. Spoel ze schoon met een beetje water en doe dat er ook bij. Voeg het zout en de peper toe. Plet de tomaten een beetje en laat alles 10 minuten pruttelen.

Nu wordt het leuk: staafmix alles tot een enigszins egale massa. Voeg de olijfolie toe en mix verder. De soep wordt ineens dikker, ondoorzichtig en lichter van kleur. Het is een emulsie: een mengsel van microscopisch kleine oliedruppeltjes in water. De kleine druppeltjes worden gemaakt door de staafmixer, en het brood zorgt voor de binding zodat het niet meteen weer in twee delen terugfloept.

I put the soup in the pot. I put the pot on the fire. I blen-der it in-to o-bli-vi-on. That’s how we make soup.

Tags: groenten, soep, tomaat