Een stralend nieuw jaar
Lang, lang geleden woonde ik op een prachtige zolderkamer met handige balken op voorhoofdhoogte en een micro-keukentje met tweepits elektrisch kookplaatje. Dat was niet de meest praktische opstelling. Toen ik bij de toko een magnetron-rijstkoker spotte voor het zelfs voor arme studenten acceptabele bedrag van 4 euro 95 was ik dus zeker bereid tot experimenteren.
Mijn rijstkoker ziet er ongeveer zo uit, maar dan met een geel deksel:
Magnetron-rijstkoker
Het is een doodeenvoudig enkelwandig plastic ding, het enige onverwachte is dat ‘ie ook een binnendeksel heeft dat een beetje als drukventiel werkt.
Mijn rijstkoker bleek in kortere tijd dan de ‘normale’ kooktijd erg lekkere rijst (/boekwijt/quinoa/amaranth/…) te produceren, en daarom is hij al twee keer meeverhuisd, ondanks de concurrentie van een vierpits gasstel.
Nu hadden we hier ten huize laatst een discussie over gasverbruik vs. elektriciteitsverbruik. Aardgas is niet hernieuwbaar en daarom per definitie niet duurzaam. Wij krijgen daarentegen stroom van een Nederlands windmolencollectief waarin we deelnemen, dus onze elektriciteit is zo groen als Kermit de Kikker. Moeten we dan niet op inductie gaan koken?
Ja, nee, ja, nee, ja, uhm… we hebben besloten ons gasfornuis nog niet weg te doen. Maar bij deze zoektocht ontdekten we wel dat magnetronkoken puur in kilowattuur-per-maaltijd het efficiënst is, met name door de tijdswinst. En aangezien wij niet alleen ecozonnestraalhippies zijn maar ook behoorlijk bèta vinden we dat leuk (en zijn we immuun voor hysterie over ‘straling’, ook handig in deze context).
Als eerste experiment heb ik macaroni met boontjes gekookt in de rijstkoker. Dat was in 8 minuten klaar (kooktijd macaroni: 9 minuten, en dat is exclusief water aan de kook brengen) en was gewoon hartstikke lekker. Succes!
Nu hebben we op de hilarische webshop http://www.ideascomfort.nl/ nog twee magnetron-kook-gadgets besteld, een ‘stoofpan’ (voor de schier eindeloze hoeveelheden linzen- en erwtensoep) en een groente/aardappelstomer. Gewoon om te zien of het werkt, lekker wordt, handig is. Ik ben benieuwd. FOR SCIENCE!
(In een van de studenthokjes van het natuurkundegebouw stond een magnetron met ‘alleen voor voedsel, geen experimenten’. Dat gaf blijk van weinig inzicht in de kook-capaciteiten van mijn medestudenten.)
Oh dear. Die website. Ik wou dat ik de gaskookplaatbeschermers had ontdekt voordat mijn gasstel niet meer te redden was. Op het gebied van er fris uitzien, bedoel ik. Ik wilde net iets actiefs gaan doen, maar ik denk dat ik niet opsta voordat ik elk artikel in die webshop bekeken heb.
Geniaal he? Heb je de grafsteencleaner al ontdekt? Inclusief emotionele chantage!
Overigens, het is zeker niet iets om vaak te doen, maar ik moet nog het eerste oppervlak tegenkomen dat je niet met ammoniak schoon krijgt (erg handig als je een jaren 60-flat dat op sommige plekken al sinds die tijd niet meer gepoetst is schoon op moet leveren aan de huisbaas).