Pinda-tomatensaus

De laatste maanden waren gevuld met heel veel werk, heel veel roeien, en twee heerlijke weken vakantie. (De Walvis op Terschelling is niet vegavriendelijk. Nou ja, wel voor -tariërs, ze hebben zelfs tarisch bittergarnituur, maar voor veganisten hebben ze… olijven. En verder niets.)

Mijn vriendin Laura kwam ongeveer honderd jaar geleden eens eten (moeten we inderdaad weer doen!) waarbij ik haar onderwierp aan een van onze favoriete gerechten, namelijk Willekeurige Groenten Met Pinda-Tomatensaus. En rijst en aubergine en tofu. Maar het gaat hier op de pinda-tomatensaus. Of ze het recept mocht? Ja natuurlijk!

Enige probleem: er is geen recept. Ik heb het oorspronkelijk wel uit een kookboek – ik denk Vegan Eats World of anders Vegan With a Vengeance – maar ik heb een hekel aan maatbekertjes etc. afwassen en als het meer dan 3 kruiden heeft maak ik het alleen met kerstmis of zo. En dan laat ik nog de helft weg. Dus alles wat ik maak evolueert/devalueert binnen drie keer maken naar ‘gooi wat dingen bij elkaar in hoeveelheden die er goed uitzien’.

Mijn suggestie zou zijn: deze dingen in deze hoeveelheden, voor 4 mensen:

Willekeurige Groenten

2 blikken gepelde tomaten op sap
1 groot blikje tomatenpuree (zo’n dubbelhoog geval)
3 eetlepels pindakaas van alleen pinda – met berg, oftewel zoveel als je op je eetlepel kan krijgen. Bij slappe drilpindakaas: lepel extra, misschien zelfs twee.
2 cm gember
2 grote theelepels komijn
1 rode peper
Uien, veel knoflook, een goed bouillonblokje, en alleen als je het al hebt staan citroensap of zo.

Nou is de truc dat je de Willekeurige Groenten of wat er anders in de saus gaat belanden eerst bijna gaar laat worden in een waterige saus. Daar mogen de uien en knoflook en specerijen en geplette gepelde tomaten met hun sap al inzitten, maar de tomatenpuree en de pindakaas nog niet. Dat gaat namelijk aankoeken, aankoeken is afwas, en ik heb een hekel aan afwas.

Als de Willekeurige Groenten richting gaar aan het worden zijn in niet teveel waterigs (dat ‘richting gaar’ en ‘niet teveel’ is waarschijnlijk waarom het nooit wat geworden is met mij en experimentele natuurkunde) doe je de volgende truc: neem een soepkom, neem een soeplepel of twee kokend waterig spul uit de pan met zo min mogelijk stukjes erin, en roer daar de puree en de pindakaas door. Dat begint met DIT WORDT NOOIT WAT en gaat behoorlijk snel over in HEY HET WERKT, subcategorie WAT IS DIT VOOR SMERIG BRUIN SNOT. Neem een likje. Lekker, he?

Roer het smerige bruine snot door je waterige spul, dat gaat nu vrij makkelijk al plakt het aan alles, en hoppa. Willekeurige groenten in heerlijke saus.

Niet heel vetarm, zoals je je kunt voorstellen – erg handig als je elke dag moet roeien (ik was een weekje elke dag aan het roeien en op dag 3 zei m’n coach dat ik 900 calorieën per dag extra zou moeten eten. Eigenlijk. Dat is echt lastig als je van Team Plantjes bent).

Gember bewaar ik trouwens in de vriezer en wat ik nodig heb rasp ik er dan af, dat gaat makkelijk want hard bevroren. Met schil en al. Living on the edge en zo.

Leave a Reply