Archive for the ‘Eenvoudig’ Category

Vega te voet – dag 0

March 12th, 2017

Een besmeerde en een opgerolde tortilla, een bakje havermout en een hoop troep

Ik ben op wandelvakantie en ik houd van Goede Voorbereiding*. Dus is het half negen ‘s avonds, maar mijn ontbijt, second breakfast, elevensies, lunch en snackjes voor tussendoor staan al klaar of zitten in mijn tas.

Het menu voor morgen (en overmorgen, en woensdag):

Ontbijt: havermout met genoeg zaden en pitten om zes generaties koolmezen op groot te brengen

Tweede ontbijt: Twee wraps met amandelpasta en rucola

Lunch: zonnatura kant-en-klaarzakje

Tussendoor: wortels, een appel, elitehaver en drie nakd-reepjes

Ik ben wel benieuwd hoe lang de rucola het houdt, eventueel zal ik halsoverkop een lichtverlepterucolafestijn aan moeten richten. Maar daar heb ik stiekem wel zin in. Al dat passen en meten geven me instantaan trek in wat eigenlijk niet mag.

* dat is de positieve formulering. Je zou ook kunnen zeggen: ik ben een gigantische neuroot. 

Back to the naughties: macaroni met spinazie

October 3rd, 2016

Jongons ik was gisteren op een veganistische oorlogsboot. Echt waar! En daarna aten we een beetje saai maar vooral vegan en ik hoefde niets te vragen want het was gelabeld bij Exki op Amsterdam CS.

Naast die boot verkochten ze t-shirts dus ik had vandaag aan de lunchtafel interessante discussies met mijn collega’s, over de al dan niet inherente waarde van biodiversiteit en zo. Leuk voor de hele familie.

Die boot was van Sea Shepherd en ze hebben ook een kookboek, welke ik natuurlijk direct heb besteld, stay tuned.

Ik weet niet of het mijn activistische kledij van vandaag was (ik was eigenlijk toen ik begin 20 was gestopt met dat soort statements) of het denken over koken voor grote groepen vega’s, maar ik kreeg ineens enorm zin in hét vega groepsgerecht uit mijn studententijd: macaroni met spinazie en boursin.

Nou ja, ik kreeg zin in het platonische ideaal van macaroni met spinazie en boursin, want als ik terugdenk aan die Euroshopper-macaroni met diepvriesspinazie en vette zoute huismerk-kaasklodders krijg ik eigenlijk niet echt trek. En de wintertraining is begonnen dus er moesten echt meer eiwitten bij. Hier kwam ik op uit.

voor twee grote veganisten

200g volkoren macaroni
400g verse spinazie, liefst met stengels, gewassen en fijngesneden (ook de stengels, textuur, je weet)
2 grote uien of equivalent aan kleine uien, in halve maantjes
1 kopje kikkererwten, geweekt en gekookt (of witte bonen of ogenbonen)
1 eetlepel pesto (AH biologisch is vegan)
4 eetlepels hummus

Zet een pan water op met flink zout en kook daar de macaroni in. Fruit de uien bijna-glazig en schep er proppen spinazie heen tot alles geslonken is. Roer er de pesto, hummus en kikkererwten doorheen en warm goed door.

Serveer met een donatiepotje voor Sea Shepherd.

Knolselderijsoep

April 6th, 2016

Vuistregel: als je een nieuw recept drie keer kookt in drie weken is het een winnaar.

Onze Rechtstreex-coordinator had knolselderij over, dus ik nam er drie mee. Maar drie knolselderijen is wel HEEL veel linzensoep. Bovendien zit er nog voor 6 maaltijden linzensoep in de vriezer. Er moest iets radicalers aan te pas komen.

Dus cut out the middle man: knolselderijsoep, sec. Nou ja, niet héél droog. Het heeft geen sterke smaak maar wel genoeg om interessant te zijn.

1 knolselderij
3 aardappels
3 wortels (liefst witte, dan blijft je soepje zeer Elle Koken-verantwoord wit)
1 prei
2 tabletten lekkere bouillon (bv zonnatura)
evt. peterselie (ik ben zelf geen peterseliefan, maar dit is zoiets waar je peterselie bij doet), om te garneren
Groene groente, om te garneren

Voeg alles behalve de groene groente samen, zet het onder water, kook, blender.

Garneer met peterselie en geblancheerd groenvoer voor een megaculinair effect.

 

Vega op de fiets: meer lol met minder pan

May 22nd, 2015

Ik ging op vakantie en nam mee…

1 flexanist
2 borden
1 pannetje

(en drie fietsbroeken, een tent, een fiets en een kaart en zo.)

Onderweg aten wij

  1. Volkoren macaroni met linzen-groenten-tomatensaus (en sojabrokjes)
  2. Bulghur met aardappels en gegrilde groenten (en sojabrokjes)
  3. Heel veel heerlijke stevige Duitse boterhammen met Nederlandse pindakaas en komkommer (en geen sojabrokjes)
  4. Zoete aardappels en snijbonen met bulghur en abrikozen in kokosmelk-kerriesaus (o en met sojabrokjes)
  5. Macaroni met tomatensaus en gemengde blikgroenten (en sojabrokjes)
  6. Rijst met ‘Mexicaanse’ groenten, kidneybonen en tortillachips (en sojabrokjes)
  7. Falafel bij een falafelzaakje (zonder sojabrokjes)
  8. abjecte hoeveelheden havermout met rozijnen en pittenmix
  9. 2 kilo aan vijgen, dadels en abrikozen
  10. Bruine en ‘fruit’-keks van de Bever
  11. Chips

Sojabrokjes, of TVP, kun je krijgen bij de toko, natuurvoedingswinkel, en de groenteboer bij ons om de hoek (die heeft ze ook in kipfiletvorm). Met een zakje van 200 gram deden wij samen een hele week en dat is precies waarom we het meehadden: de lichtste en makkelijkste weg naar eiwit on the road. Het smaakt van zichzelf naar niks, maar ik had goede bouillonblokjes en van tevoren gemixte potjes kruiden mee, dus dat was geen probleem.

De laatste dagen hebben we grote einden gefietst en hadden we daarna minder tijd en energie om boodschappen te doen en te koken. Toen hebben we twee keer groenten uit blik gegeten. Dat vind ik niet lekker en of het qua voedingswaarde heel veel toevoegt weet ik ook niet, maar het was wel prettig om in tien minuten eten op tafel te hebben. De volgende keer moeten we maar gewoon wat meer tijd incalculeren voor de fourage.

Overigens waren die gegrilde groenten uit de zowel in Nederland als Duitsland goed gesorteerde diepvries van de Lidl, dus zoveel werk hebben we de andere dagen ook niet aan het koken gehad. En de spaghettisaus van de eerste dag was een blikje tomatenpuree en een blikje linzensoep met groenten van de Duitse biowinkel (met meegebrachte kruiden en knoflook).

Door zo een beetje slim dingen bij elkaar te gooien kun je heel makkelijk goed koken, maar dan moet je wel in een redelijk stedelijk gebied aan het fietsen zijn (en de biowinkels bestormen zodra je ze tegenkomt). Na 5 uur tegen een berg op fietsen had ik in elk geval niet zo’n zin meer om nog twee dorpen verder boodschappen te gaan doen.

Echt een aanrader vind ik het meenemen van dadels, abrikozen en vijgen als tussendoortje voor tijdens het fietsen. We hadden elke dag een zak vol in de stuurtas en het heeft menigmaal ons humeur en het tempo gered.

Mijn favoriete eetdagen waren de eerste keer macaroni, de zoete aardappels/snijbonen in kerriesaus en de aardappels en gegrilde groenten met bulghur. Niet geheel toevallig de maaltijden met de beste ingrediënten, denk ik.

Mijn uiteindelijke conclusie: veganistisch eten op fietsvakantie is niet vies, niet saai, niet moeilijk en niet duur.

Kiemen en smeren

March 14th, 2015

Het is totaal onnodig om enige minder-dan-standaard kookactiviteit te ondernemen als je veganistisch wil eten. Toch blijkt in de praktijk het merendeel van de veganisten bovengemiddeld veel zelf te maken. Dat is natuurlijk makkelijk te verklaren: als je toch al vaak labels leest, voor de zoveelste keer garnalen of wei tegenkomt op plekken waar dat geheel niet nodig is, of een maximum aan variatie wilt zonder het maximum te betalen, dan ga je al snel zelf kweken of kokkerellen.

Zo ook hier ten huize, waar we in de categorie ‘zelfgepunnikt broodbeleg etc.’  recent het een en ander aan het repertoire hebben toegevoegd: twee ‘tapenades’ en meerdere soorten kiemgroenten.

Kiemgroenten bevatten per gram meer voedingsstoffen dan hun volwassen variant. Dat is dus pure winst. Verder zijn ze erg lekker in de sla en op de boterham (met hummus of pindakaas of zo). Helaas zijn ze nogal duur om in de winkel te kopen en blijven ze niet lang vers, dus moet je regelmatig naar de winkel. En de industriële kweekmethoden zijn niet zo heel duurzaam, omdat ze verwarming nodig hebben.

Ik wil eigenlijk maar 1x per week naar de winkel, als het enigszins kan, want ik heb wel wat beters te doen. En ons huis is toch al verwarmd (nou ja, soms). Oplossing: zelf kweken! Dat doen wij in een weckpot zonder deksel met een horgaasje erover gespannen. Zo kan je ze makkelijk twee keer per dag spoelen en zo groeien je kiempjes automagisch. Superleuk, ik kan het aanraden. Ik haal mijn zaden bij De Peuleschil – veel andere webwinkels hebben ze ook weer daar vandaan.

Waar die kiemen trouwens ook erg lekker mee zijn is met tapenade. Zoals elke veganist weet is tapenade een van die notoire niet te vertrouwen producten omdat er heel vaak ansjovis in zit (ansjovis, voor wie dat niet weet is een visje die behoorlijk naar kappertjes smaakt). Verder is tapenade bizar duur per potje, dus als je er eens iets meer van wilt (om het als pastasaus te gebruiken bijvoorbeeld) kun je het beter zelf maken.

Twee supermakkelijke recepten:

1/2 avocado, 1/2 bosje peterselie, 160 gram olijven (dat is ongeveer het uitlekgewicht van een klein potje), sap van 1/2 citroen en 3 eetlepels kappertjes

2 gegrilde paprika’s, 1 eetlepel rode wijnazijn (tenzij je paprika’s in een potje uit het zuur hebt, wat ik je aan zou raden want dat is makkelijk), 1 klein potje zongedroogde tomaat op olie of datzelfde niet-op-olie als je een olievrij persoon bent.

Elk van de recepten maak je door de ingrediënten in het maalbakje van je staafmixer kapot te pureren met zoveel water erbij dat je blij bent met de consistentie.

Je kunt het vervolgens in een baby weckpot doen zodat het er extra zelfgepunnikt uitziet. Maar dat hoeft niet.

smeerseltjes

Formule Vega

November 25th, 2014

Afgelopen zondag. Wij stoere roeivrouwen hadden net het ruige novemberweer getrotseerd (12 graden, zon, windkracht 2, vlak water, je kent het wel) en zaten (nog steeds stoer) aan de versgeperste sapjes en warme broodjes, toen we kwamen op het thema tijd.

Ach ja, tijd. En energie, natuurlijk. Een schaars goed waar wij door het kweken van blaren op de handen meer van proberen te krijgen (vraag me niet waarom).

De dag erna moest ik daaraan denken, toen ik moe en een beetje blegh uit m’n werk kwam en wel zin had in eten, maar niet in koken. Gelukkig hoeft dat niet altijd moeilijk te zijn, koken. Waarmee ik bedoel dat ik normaal op doordeweekse avonden natuurlijk vijf gangen van drie sterren fotogeniek godenvoer in elkaar draai met uitsluitend ingredienten die ik op weg naar huis in de berm heb geplukt, maar deze keer dus even niet.

Als je in een half uur, waarvan 20 minuten wazig uit het raam staren en 10 minuten wazig in een pan staren, een compleet schijf-van-vijf veganistisch maal op tafel wilt hebben, dan is het handig als je de volgende dingen in huis hebt:

  • Rijst. Onze rijst heeft 25 minuten nodig om gaar te worden.
  • Een zak of pak gemenge diepvriesgroenten. Zowel de Albert Heijn als de Lidl als de natuurwinkel hebben bio diepvriesgroenten. Kost geen drol (bij de Lidl dan).
  • Een lekker bouillonblokje, ik ga af en toe naar Marqt als ik toch in Amsterdam of Haarlem ben en koop dan een kilo Kallo bouillonblokjes.
  • Een pak tofu, met een smaakje mag ook.
  • Kikkoman sojasaus.
  • Drie dikke eetlepels pindakaas zonder nootjes.

Die zes dingen zijn genoeg, maar je mag natuurlijk zoveel gember, tauge, cassavechips, peper, knoflook, kruiden, gedroogde abrikozen, uien en pinda’s toevoegen als je zelf wilt, of andere dingen.

En dan:

MINUUT 1

Doe de rijst in de rijstkoker (of pannetje), vekruimel het bouillonblokje erboven, doe de diepvriesgroenten erbovenop, giet water erop tot 3 cm boven de rijst (ook wel bekend als ‘ongeveer een vingerkootje’), en zet de rijstkoker aan of de pan op het vuur.

Leg de tofu tussen 2 platte borden met iets zwaars erop (ik gebruikte een weckpot met wekende kidneybonen omdat ik mijn vega-cliché’s liefst op maandag al achter de rug heb). Als je tofu gerookt is of een smaakje heeft hoeft dat niet, die is al geperst.

MINUUT 2 tot MINUUT 19

Kijk wazig uit het raam.

MINUUT 20

Verhit een beetje olie in een koekenpan. Giet de tofu af en snijd ‘m in blokjes. Doe de tofu in de koekenpan.

MINUUT 21

Doe de pindakaas in een klein pannetje en zet op het vuur met een laagje water en een scheutje sojasaus.

MINUUT 22 tot MINUUT 24

Kijk wazig richting pannen.

MINUUT 25

Roer in de pindasaus. Doe een scheutje sojasaus bij de tofu en schep de blokjes om.

MINUUT 26

Kijk wazig. Roep tegen de tafeldekker dat ‘ie de tafel moet dekken en wel nu.

MINUUT 27 – MINUUT 29

Roer in de pindasaus. Besluit dat de tofublokjes omscheppen niet echt hoeft. (Ik houd van zachte tofu met 2 knapperige kantjes.) Tussendoor kun je nog wat extra wazig kijken, dat is een kwestie van smaak.

MINUUT 30

Schep de rijst + groenten goed om in de pan en daarna op de borden. Doe de tofu erbij en creativeer de pindasaus erover. Zet op tafel.

 

Aardappeltjes uit de oven (met kruiden uit de tuin)

May 6th, 2014

Meneer Omnivoor is een aardappeleter. Ik ben geen aardappelkoker. Gelukkig voor hem is hij dat zelf wel.

Aardappeltjes uit de oven

Voor twee personen met honger

600 gr aardappeltjes, bv rode krieltjes, gewassen en door de helft gesneden
2 eetlepels olijfolie
4 teentjes knoflook, fijngehakt
2 takjes rozemarijn, alleen de blaadjes, fijngehakt
2 takjes oregano, alleen de blaadjes, fijngehakt
3 takjes tijm, alleen de bl… nou ja, je snapt het
Zout en peper

Verwarm de oven voor op 200 graden.
Meng in een kommetje de olie met de kruiden, de knoflook, het zout en de peper. Schep de aardappels om met de olie tot alle aardappels een beetje bedekt zijn.

Bak de aardappeltjes 20 minuten tot een half uur.

Probeer jezelf ervan te overtuigen dat je ook nog iets anders moet eten.

Venkelsoep

March 29th, 2014

Deze week in het groentepakket:

  • 1 komkommer
  • 1 courgette
  • 2 venkels
  • 1 zakje winterpostelein
    en misschien nog iets maar dat ben ik dan vergeten.

De winterpostelein hebben we op de pizza gedaan (na het bakken). Net doen alsof het gezond is, pizza. In elk geval was het lekker. Voor de komkommer en courgette hoef ik geen snood plan te bedenken, die komen toch wel op. De venkel daarentegen heb ik niet elke week in huis.

De bollen roken heerlijk, ik verbeeld me dan gelijk dat dat komt doordat het biologisch is. Omdat ze het wel aan leken te kunnen gingen ze de soep in (anders zou ik ze stomen voor in de salade, dan proef je het ook nog wel als het wat minder enthousiaste venkel is).

In de venkelsoep:

  1. 2 bollen venkel
  2. 2 uien
  3. zes aardappels
  4. 250g witte bonen (een nacht geweekt, of uitgelekt uit een potje)
  5. 5 teentjes knoflook
  6. Zout en witte peper

Fruit de uien aan, gooi de rest erbij, wat water tot het half onderstaat, en laat het ±20 minuten doorkoken (langer als je a. gedroogde bonen gebruikt en b. geen snelkookpan hebt). Staafmixer of blender toepassen en klaar! Dikke, romige soep. Wij aten het met brood en hummus. Zoals alles.

 

Tomatenroomsoep (donker-oranje)

June 9th, 2012

Ik geef om onduidelijke redenen bijles Engels aan een jongedame uit groep 8. Die moest voorzetsels en “dingen in en rond de keuken” leren. Dus vroeg ik haar “How do you make soup?” en antwoordde zij “I take the soup out of the bag. I put the soup in the bowl. I put the bowl in the mi-cro-wave.”

Tsja. Haar ouders leven niet van een parttime lerarensalaris.

Soep maken wij natuurlijk zelf, lieve flatscreenkindertjes. Wel zijn we vet hip en hebben wij een staafmixer. Dat is in dit geval relevant (blender of keukenmachine mag ook).

Tomatenroomsoep
Voor- of lunchgerechtje, 2 grote kommen

800 ml gepelde tomaten op sap (2x gewoon of 1 groot blik)
1 kleine ui, 2 bosuitjes of 1/2 dunne prei, fijngehakt
1 teentje knoflook, fijngehakt
Zout, peper en kruiden (bv italiaanse kruiden/paprikapoeder/komijn)
60ml olijfolie (wat zo veel? ja zo veel!)
1 oude boterham, in stukjes gescheurd (niet-oud mag ook)

Verwarm een scheutje van de olie en bak de ui-achtige en knoflook glazig. Als je kruiden hebt die beter worden van bakken, voeg die dan ook toe. Doe de stukjes brood erbij en roer alles even om.

Leeg de blikjes tomaten in de pan. Spoel ze schoon met een beetje water en doe dat er ook bij. Voeg het zout en de peper toe. Plet de tomaten een beetje en laat alles 10 minuten pruttelen.

Nu wordt het leuk: staafmix alles tot een enigszins egale massa. Voeg de olijfolie toe en mix verder. De soep wordt ineens dikker, ondoorzichtig en lichter van kleur. Het is een emulsie: een mengsel van microscopisch kleine oliedruppeltjes in water. De kleine druppeltjes worden gemaakt door de staafmixer, en het brood zorgt voor de binding zodat het niet meteen weer in twee delen terugfloept.

I put the soup in the pot. I put the pot on the fire. I blen-der it in-to o-bli-vi-on. That’s how we make soup.

Romige trucjes

October 17th, 2011

Mensen zijn geëvolueerd (of in sommige gevallen gecreëerd) om eten dat vet romig lijkt lekker te vinden. Ik ben zoals u weet op het clichématige af doodnormaal en vind dat dus ook.

Maar waar scoor je romig in een wereld zonder kaas en slagroom? Met vet of met zetmeel.

Zetmeel
Risotto is uit zichzelf romig, ook als je er geen boter maar olijfolie in doet, en groentenbouillon.

Soep kun je pimpen met sojaroom maar dat vind ik persoonlijk smerig als het meer dan een scheutje wordt. Andere methodes: een vega-roux maak je met evenveel olie (zonnebloem, pinda of kokos, want olijfolie brandt iets te snel aan) als bloem/volkorenmeel. Goed door elkaar roeren, even zachtjes laten bakken, en dan bouillon of niet-van-een-beest-melk er bij.

Gaargekookte rijst of aardappels door de soep pureren werkt ook heel goed. Gekookte aardappels over hebben is een uitstekende smoes om soep te maken. Ik snij ze in blokjes en bak ze in de pan waar de soep in gaat komen, maar geen flauw idee of dat uitmaakt voor de smaak. Het maakt wel uit voor het kunnen snoepen van gebakken aardappeltjes.

Vet
Wist u ook al dat vet niet van de duivel is? Zo niet, dan bij deze: vet is niet van de duivel. Je moet er alleen niet te veel van eten (gaap).

Als je specifiek voor romigheid gaat zijn er een paar vette dingen waar ik graag naar grijp. Kokosmelk kent u al. Ten eerste transformeert die curries van groenten-met-lekker-smaakje naar volwaardige maaltijd waar net iets meer calorieën in zitten dan je nodig hebt voor de afwas. Ten tweede kun je het gebruiken bij taart en toetjes: als je het in de koelkast zet scheidt het in een waterig en een dik, wit, romig gedeelte. Dat laatste kun je opkloppen met wat suiker. Als het te dik is: verdunnen met heet water (of opgewarmde kokosmelk). Ik zou het geen slagroom noemen, maar het is wel lekker.

Avocados bevatten zo’n 30% vet (als receptenschrijvers bang zijn dat mensen daarvan in de stress schieten noemen ze het “olie”, dat is wel grappig). Guacemole is natuurlijk een bekend gerecht. Je kunt ook een avocado pureren met een lepel pesto (nog geen kaasvrije pesto gevonden? basilicum+zout werkt ook) en als spaghettisaus gebruiken (dat is voor 1 persoon. Eet het uit een kom en verwarm die voor door het afgietwater er even in te laten staan, dan kom je op lekker lauwwarm uit).

Tenslotte is er de categorie Noten En Peulvruchten Waarvan We Allemaal Vinden Dat Het Noten Zijn, specifiek cashews en pinda’s. Pindasaus maak je van pindakaas, kokosmelk, chilipeper en een scheutje sojasaus. (Sperziebonen en rijst erbij, nog een prettige avond.) En als je (rauwe, schijnbaar, zal het eens met geroosterde proberen) cashewnoten een nachtje laat weken, afgiet, en pureert met zout, een klein beetje citroensap en genoeg water of sojaroom om de juiste dikte te krijgen heb je nep-ricotta. Ik vond echte ricotta nooit lekker op zichzelf, en nep-ricotta ook niet. Maar samen met spinazie als tussenlaag in de lasagna is het absoluut heerlijk.

Veel succes met het kweken van een fijn isolerend laagje voor de winter! En weg met het vooroordeel dat alle veganisten wandelende skeletjes zijn ;)